Forum forum o j-rocku Strona Główna
FAQ Profil Szukaj Użytkownicy
Grupy

Prywatne Wiadomości

Rejestracja Zaloguj
Galerie
hide-Otaku Powieść
Zobacz poprzedni temat | Zobacz następny temat >

Napisz nowy temat Odpowiedz do tematu
forum o j-rocku > Fan Arty, Fan Ficki czyli wszystko co nasze

Autor Wiadomość
hide-Otaku
Chirurg


Dołączył: 03 Mar 2007
Posty: 1902
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Yokosuka Kanagawa

hide-Otaku Powieść    

Malepa 28.03.2007rok

Mały chłopiec, trafia do szpitala z powarznym uszkodzeniem czaszki, odrazu trafia do szpitala i na blok operacyjny. Następnego dnia znika ze szpitala...

14 lat później

-Mamo wychodzę!- Kirei krzykną zakładając czarną kurtkę
-Tylko nie wracaj za późno!

Kirei wyszedł z domu patrząc na błyskliwy księżyc...
-Hej...-Ktoś z za jego pleców odezwał się do niego
-Hm?-Kirei odwrócił się i zobaczył małego chłopca o białej twarzy, mocno podkrążonych czarnych oczach i ubranego w bialy struj lekarski.
- Jaki mamy dzisiaj dzień?-Chłopiec uśmiechał się do kirei swoimi sinymi ustami
-dwudziesty ósmy, marca
-A rok?
-2021
-A jakie o miejsce?
-Może powiesz mi kim jesteś?
-Nie powiem ci, nie ufam ci...odejdź ode mnie-Chłopiec cofną się, Kirei podszedł do niego, kładąc mu na policzek rękę
-Jesteś zimny-powiedział przestraszonym głosem, Chłopcu spadła łza i uciekł
-Poczekaj, mogę ci pomuc!-Kirei powiedział patrząc ciągle na miejsce w którym stał chłopiec, podszedł tam, zobaczył że chłopiec zgubił karteczkę z nazwiskiem...

Następnego Dnia

-Mamo znałaś rodzinę o nazwisku Kiaku?- kobiecie wypadł talerz z rąk.
-W tej rodzinie był chłopiec...?
-Był bardzo spokojnym dzieckiem, nikt przed tragedią nie wiedział dlaczego tak odstaje od innych dzieci, gdy pewnego dnia, był wypadek, który spowodował u niego uraz psychiczny i uszkodzenie czaszki, wtedy wykryto u niego chorobę, dokładnie przy jego operacji, nikt nie wiedział dlaczego to dziecko jest takie blade, słabe, ma tak czarne oczy, jak by podbite,i zawsze sine usteczka, aż do dnia kiedy, stwierdzono iż to dziecko ma za mało krwi, wtedy znikł ze szpitala i przepadł na wieki...-po tych słowach kobieta zakryła twarz w rękach i rozpłakała się
-Mamo...gdzie oni mieszkali?
-W tym domu, gdzie zawsze obok niego przechodzimy...
-Idę tam w nocy
-Nie!
-Pójdę...mam tam sprawę do załatwienia

22 wieczorem

Kirei wymkną się z domu, tak cicho jak tylko mógł i poszedł pod wskazany adres...
-Jest...-Spojrzał na dom i wszedł do niego

Dom wyglądał na bardzo stary, Było w nim ciemno i brudno, okna wybite, a na podłodze stara zaschnięta krew, jak się chodziło podłoga skrzypiła. Dom miał parter i piętro,w bardzo stare pokojach nie było nikogo, był porzucony... Kirei wszedł po schodach na górę.
Zobaczył leżącego na łóżku chłopca.
-Jesteś...-powiedział uśmiechając się do chłopca
-Powiedz mi jak masz na imię...
-Natsu- Odparł chłopiec spuszczając głowę w dół
-Ja jestem...
-Masz na imię Kirei i jesteś kimś kogo szukam...-Kirei spojrzał na chłopca
-Pomogę ci ale...ja nie wiem jak...skąd znasz moje imię?
-Głupi jesteś! Znam ludzi w których wierzę że mi pomogą
-Mogę ci pomóc ale nie wiem co ci dolega...-Kirei Spojrzał na chłopca i przypominiał sobię wczorajszą rozmowę z Matką...”Zaginą 14 lat temu...” „Znikną ze szpitala 14 lat temu”
-Ty jesteś...Ty jesteś Martwy-Przestraszony odsuną się od Natsu
-Nie martw się Martwi nie gryzą...ale pomóż mi!
-Ja nie wiem jak...
-Musisz sprawić żebym był w niebie!-Rozmowa ucichła a Natsu znikną...Kirei został sam...

Rano

Kirei obudził się, ale nigdzie nie było małego chłopca. Siedział w domu zastanawiając się gdzie jest Natsu, Mały duch z którym rozmawiał wczorajszej Nocy, Okazuje się że malec ma 21 lat, lecz zmarł w wieku 7...

-może on znowu znikną tak jak kiedyś z tego szoitala...moż wróci? A może problem jest już rozwiązany?- Zamyślony siedział na łóżku i wpatrywał się w popsuty stary zegar z kukułką
-Nie tyka...-Podszedł do niego i zdją
-hm? Dziwne ma wszystkie baterie...-Zastanawiał się po czym powiesił go tam gdzie wisiał.

Noc...


-Hej...
-Wróciłeś?
-Przyznaj się...też jesteś inny...-Natsu odsuną się od Kirei
-Myślisz że możesz się ze mnie śmiać?!
-Powiedz...przecież wiem, jesteś taki jak i ja...
-Nie!
-Jesteś inny! Też nie jesteś normalny! Musisz się ukrywać bo...
-Bo co? Bo jak nie zamknę się za dnia w domu to będzie bolało? Ja się nie przejmuje tym tak jak Ty!
-To co, ale sam zabijasz nie winnych...-Kirei zakrył twarz w rękach, po czym wyszedł z domu.
-nie uciekaj!- Natsu pobiegł za Kirei’m
-Przestań mnie gonić smarkaczu!
-Proszę ty przestań uciekać!

Kirei wybiegł z domu, ale zatrzymał go rozświetlony księżyc, była pełnia...

-Przestań proszę...- Natsu zaczą płakać
-Już ...wporządku...-Kirei przystulił Natsu. Poczuł zimno...
-Będziesz moim starszym braciszkiem?
-A mam inne wyjście?- Poszli razem w stronę księżyca...
-Od dawna jesteś dziwny... prawie tak jak ja?
-Od kilku lat, ale...między mną a tobą jest różnica, bo widzisz, Ty jesteś duchem, który zmarł 14 lat temu, a ja...ciągle żyje, tylko to...
-Dlaczego nie chcesz powiedzieć co ci jest?
-Przecież wiesz co mi jest...
-Ale chcę żebyś to powiedział Sam
-Nie wiem jak to nazwać...Wracajmy do domu...
-Dobra...
-Poczekaj chwilkę...
-Gdzie idziesz?
-Zaraz wrócę...

Kirei idzie, prosto i nagle skręca, znajduje człowieka który chce zabić kogoś bezbronnego, podchodzi nie zauwarzony i wbija kły, prosto wjego szyję, wysysając mu krew... .
Wraca do Natsu i idą w stronę domu...

Rano

Kirei Jest Wampirem, od kilku lat, przez co Natsu mu ufa...wie że oboje są inni i tylko oni mogą sobie nawzajem pomóc...

Kirei obudził się i spojrzał w stronę zasłoniętego okna...rozsuną zasłony i zaczą się palić...
Wierzył że w ten sposób pomorze i Sobie i Jemu


Noc

Natsu spojrzał na Kirei’ego
-Czas już...- Kirei spojrzał na Natsu biorąc go za rękę, oboje zniknęli

4 Lata Później

-Kirei popatrz na mnie! Już jestem wysoki!
-Nie dziw się mały... masz już 11 lat
-Swoją drogą... jak sprawiłeś że dostaliśmy się do nieba?
-Sam, spaliłem się w słońcu, bo bardzo chciałem ci pomóc...
-Wiesz że pierwszy raz od 14 lat mnie wtedy ktoś zobaczył i potraktował jak brata...?
-Wiem Natsu...Wiem - Oboje poszli w stronę słońca które dopiero co budziło się do życia...



Koniec
Post Pią 10:54, 30 Mar 2007
 Zobacz profil autora
Sakebi
Embryo


Dołączył: 10 Mar 2007
Posty: 42
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

   

Juz Ci pisałam co myslę na ten temat Kohanie :* Śliczne opowiadanko ^^
Post Nie 21:56, 01 Kwi 2007
 Zobacz profil autora
hide-Otaku
Chirurg


Dołączył: 03 Mar 2007
Posty: 1902
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Yokosuka Kanagawa

   

Cieszę się że podoba ci się moje osobiste opowiadanie.
Przedstawia ono przyjaźń, za którą prawdziwy przyjaciel może poświęcić własne życie...
Post Pon 10:33, 02 Kwi 2007
 Zobacz profil autora
Sakebi
Embryo


Dołączył: 10 Mar 2007
Posty: 42
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

   

Przyjaźń potrafi być bardzo piekna^^
Post Pon 19:24, 02 Kwi 2007
 Zobacz profil autora
hide-Otaku
Chirurg


Dołączył: 03 Mar 2007
Posty: 1902
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Yokosuka Kanagawa

   

Tutaj przedstawiona nawet dla poświęcenia ^^ ***cieszy się że Sa-Chan zechciała pobyć na forum ***
Post Wto 6:34, 03 Kwi 2007
 Zobacz profil autora
EmiOffender
Wieszcz Utopii


Dołączył: 25 Sie 2008
Posty: 431
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Ze snów i okolic

   

Jej to było.. bardzo fajne. Mimo, że podobnie jak poprzedni tekst trochę za bardzo chaotycznie napisane, to wzrusza! Przyjemnie się czytało, przesłanie jest widoczne. O przyjaźni..
Post Wto 14:02, 11 Sie 2009
 Zobacz profil autora

Napisz nowy temat Odpowiedz do tematu
Forum Jump:
Skocz do:  

Wszystkie czasy w strefie EET (Europa).
Obecny czas to Pią 14:47, 29 Mar 2024
  Wyświetl posty z ostatnich:      


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB: © 2001, 2002 phpBB Group
Template created by The Fathom
Based on template of Nick Mahon
Regulamin